تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
ویتامین
و آدرس
ویتامین.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
لوبیای قرمز، به عنوان ماده غذایی مقوی و دلپذیر در سبد غذایی اکثر خانواده ها قرار دارد. طبخ انواع غذا مانند سوپ، خورش و سالاد با این نوع لوبیا، جایگزین مناسبی برای مواد غذایی پرکالری محسوب شده و نیاز روزانه بدن را به انواع مواد معدنی و ویتامین ها تأمین می کند.
این ماده غذایی به دلیل داشتن کالری و چربی کم، وعده غذایی مناسبی برای افراد مبتلا به چربی و کلسترول خون و اضافه وزن محسوب می شود. پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و کمک به سلامت قلب و برخورداری از اندام متناسب از جمله خواص مصرف لوبیای قرمز است.
نصف فنجان لوبیای قرمز حاوی ۱۰۰ کالری است و مصرف این میزان در روز ۲۶ درصد از پروتئین مورد نیاز بدن را تأمین می کند. مصرف پروتئین به تنظیم قند خون بدن کمک کرده و از ابتلا به اضافه وزن جلوگیری می کند.
گفتنی است، مصرف این مقدار لوبیای قرمز در روز، یک چهارم فیبر مورد نیاز بدن را تأمین کرده، باعث بهبود عملکرد سیستم گوارش می شود.
کاهش کلسترول خون و تنظیم ضربان قلب از دیگر خواص مصرف این نوع لوبیا است.
لوبیای قرمز منبع مناسبی از آهن به شمار رفته و تأمین انرژی مورد نیاز روزانه و سلامت استخوان ها از خواص آن محسوب می شود. همچنین این ماده غذایی جایگزین مناسبی برای انواع گوشت است.
نخود گیاهی است یکساله و از خانواده حبوبات که بلندی بوته آن به حدود ۳۰ سانتیمتر می رسد . ساقه این گیاهپ پوشیده از تارهای غده ای است . برگهای آن مرکب از ۱۳ تا ۱۷ برگچه کوچک و دندانه دار می باشد . گلهای آن سفید رنگ مایل به قرمز یا آبی بطورتک تک بر روی ساقه قرار درد .
نخود گیاهی است یکساله و از خانواده حبوبات که بلندی بوته آن به حدود ۳۰ سانتیمتر می رسد . ساقه این گیاهپ پوشیده از تارهای غده ای است . برگهای آن مرکب از ۱۳ تا ۱۷ برگچه کوچک و دندانه دار می باشد . گلهای آن سفید رنگ مایل به قرمز یا آبی بطورتک تک بر روی ساقه قرار درد . میوه آن بصورت نیام و غلاف آن کوچک ، متورم و نوک تیز بطول ۲ تا ۳ سانتیمتر است که در آن یک دانه نخود به رنگ نخودی یا سیاه قرار درد .
نخود یکی از حبوبات مغذی و انرژی زا و پرمصرف است.
● ترکیبات شیمیایی:
در صد گرم نخود موادزیر موجود است :
آب / ۱۰ گرم
پروتئین / ۲۰ گرم
نشاسته / ۱۵۵ گرم
کلسیم / ۱۵۰ میلی گرم
فسفر / ۳۵ میلی گرم
آهن / ۷ میلی گرم
سدیم / ۲۵ میلی گرم
پتاسیم / ۷۸۰ میلی گرم
ویتامین آ / ۵۰ واحد
ویتامین ب ۱ / ۰/۳ واحد
ویتامین ب ۲ / ۰/۱۵ واحد
ویتامین ب ۳ / ۲ میلی گرم
مواد روغنی / ۵ گرم
نخود همچنین دارای مقدر بسیار کمی ارسنیک ، اسید اگزالیک ، اسید استیک و اسید مالیک و املاح کمیابی نظیر بور ، لیتیوم و مس است . ضمنا دارای موادی مانند لسیتین ، گالاکتان ، ساکاروز ، دکستروز و سلولز در نخود وجود دارد.
● خواص داروئی :
نخود بعلت دارا بودن اسید های آمینه مختلف ، ویتامین ها و مواد معدنی غذای بسیار خوبی است .
نخود از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و با همه خواص بیشماری که دارد ، نفاخ و دیر هضم می باشد و نباید در خوردن آن افراط کرد .
ـ نخود کمی ملین است.
ـ نخود اثر ادرار آور و قاعده آور دارد.
ـ نخود کرم کش است .
ـ برای برطرف کردن درد سینه و ریه باید نخود را با کمی نمک پخت و آب ژله مانند آنرا خورد .
ـ روغن نخود برای تقویت مو موثر است شب ها آن را به سر بمالید و صبح مو را بشوئید .
ـ روغن نخود را اگر به سر بمالید سردرد را شفا می دهد .
ـ روغن نخود را بر روی دندانی که درد می کند بمالید درد را برطرف خواهد کرد .
ـ روغن نخود را اگر به زیرشکم بمالید برای تقویت نیروی جنسی موثر است .
ـ افراد گرم مزاج باید نخود را با سکنجبین بخورند تا از نفخ شکم جلوگیری کند.
ـ نخود را می توان برای دفع رسوبات ادراری و درمان زردی بکار برد.
ـ نخود درمان کننده قولنج های کلیوی است.
ـ نخود را بصورت در دارو روی زخم های چرکین بگذارید آنها را باز کرده و الیتام می دهد.
ـ یکی از غذاهای مغذی که سرشار از پروتیئن های گیاهی ، ویتامین ها و مواد معدنی است هموس می باشد که در کشور های عربی جزو غذاهای اصلی آنهاست . گیاه خواران آن را جانشین گوشت می کنند این غذا از نخود پخته و کره کنجد که تاهینی نامیده می شود درست می شود.
● طرز استفاده:
طرز تهیه هموس بقرار زیر است :
حدود ۳۰۰ گرم نخود را کاملا بپزید که نرم شود و تقریبا آب آن تمام شود . آب دو لیمو ترش را بگیرید و با نخود پخته داخل مخلوط کن برقی بریزد که کاملا له شود . سپس مقدر ۱۰۰ گرم کره کنجد و یک چهارم سیر له شده و جعفری و نمک و مقداری هم روغن زیتون بآن اضافه کرده و همه را بهم بزیند تا کاملامخلوط شود .
هموس را می توانید بصورت سرد برای ساندویج استفاده کنید . هموس حتی چاشت خوبی برای بچه هاست که به مدرسه می روند .
لپه از گروه حبوبات، یک گیاه دولپه‌ای است و در خانواده نخود جای میگیرد. می‌دانید که حبوبات ارزش غذایی بسیار بالایی دارند و مناسب‌ترین جایگزین برای گوشت هستند زیرا علاوه بر پروتئین، مقداری نشاسته هم دارند .
بنابراین هم انرژی بدن را تامین میکنند و هم پروتئین مورد نیاز را به مصرف‌کننده می‌رسانند.
هر واحد غذایی لپه که حدود یک فنجان نپخته است، معادل یک واحد گوشت یعنی 60 تا 90 گرم وزن دارد. بیشترین ارزش غذایی حبوبات به پروتئین‌شان باز می‌گردد و برای افرادی که دچار سوءتغذیه هستند، کودک یا سالمندند یک انتخاب مناسب تلقی می‌شوند.
از نظر انرژی یک واحد غذایی لپه پخته، حدود 231 کیلوکالری انرژی و 16 گرم پروتئین دارد. لپه منبع غنی فیبر هم هست و به همین دلیل برای پیشگیری از یبوست، کاهش کلسترول خون، تنظیم قندخون و کاهش بیماریهای قلبی – عروقی توصیه می‌شود.
عامل دیگری که باز هم لپه را در کاهش بیماریهای قلبی – عروقی و تنظیم فشارخون برجسته می‌سازد، وجود پتاسیم است. به طوری که هر واحد آن حدود 710 میلی‌گرم پتاسیم دارد. در مقابل پتاسیم، مقدار سدیم لپه کم است و به همین خاطر به افراد فشار خونی خوردن آن توصیه می‌شود. لپه منبع خوب ویتامین 1B، 6B و اسیدفولیک نیز میباشد البته به شرطی که خیلی پخته نشود چون ویتامینهای گروه B در برابر حرارت ناپایدارند.
در ضمن، یکی از ویژگی‌های بارز لپه در مقایسه با سایر حبوبات این است که سریع پخته می‌شود. لپه از نظر مواد معدنی منبع خوب آهن بوده و برای افرادی که کم‌خون هستند، ماده غذایی مناسبی به حساب می‌آید.
بهتر است لپه در برنامه غذایی هفتگی حداقل یکی، دو بار مصرف شود. البته لپه هم مانند سایر حبوبات نفاخ است اما چون پوست آن گرفته می‌شود به مراتب نفخش کمتر از سایر حبوبات بوده و خیلی نیاز به خیساندن ندارد اما افرادی که احساس میکنند با مصرف لپه دچار نفخ می‌شوند، بهتر است آن را خیسانده، آب آن را دور بریزند و بعد آن را به غذایشان اضافه کنند.
به طور کلی لوبیا دارای انواع سفید، قرمز، چشم بلبلی، چیتی و ... است. تا وقتی که لوبیا، سبز و تازه است در گروه سبزیجات جای دارد، ولی وقتی غلاف و دانه های آن خشک شود جزء گروه حبوبات یا بهتر است بگوییم جزو بنشن ها محسوب می شود.
خوب است بدانید لوبیا سبز در مقایسه با لوبیا خشک کالری بسیار کمی دارد به طوری که در 100 گرم آن تنها 30 کالری انرژی نهفته است، در حالی که 100 گرم لوبیا قرمز و سفید خشک 340 کالری و لوبیا چشم بلبلی 130 کالری انرژی دارد. البته ناگفته نماند هنگام طبخ از مقدار کالری انواع لوبیا اندکی کاسته می شود.
در کل لوبیا سرشار از ویتامین های A، B، C و مواد معدنی آهن، فسفر،کلسیم و پتاسیم است. البته بد نیست بدانید لوبیا خشک فاقد ویتامین C بوده اما از نظر پروتئین و ویتامین E غنی تر است.
لوبیا سبز با این که از کالری کمی برخوردار است از نظر تغذیه ای بسیار مقوی می باشد.
کمک به استخوان سازی
لوبیا سبز به دلیل داشتن ویتامین K، برای ساختن استخوان هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K1، پروتئین استئوکلسین(پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می سازد. این پروتئین مولکول های کلسیم را در استخوان نگه می دارد بنابراین بدون ویتامین K1، میزان استئوکلسین نیز کافی نمی باشد و پروسه معدنی شدن استخوان دچار نقص و تخریب می گردد.
حمایت از سیستم قلبی ـ عروقی
لوبیا سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی ازویتامین A(از نوع بتاکاروتن) و همچنین ویتامین C، می باشد. این دو ماده مغذی، آنتی اکسیدان هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال های آزاد موجود در بدن کمک می کنند.
ویتامین C محلول در آب و بتاکاروتن، محلول در چربی می باشند. این دو آنتی اکسیدان محلول در آب و چربی به کمک هم از اکسید شدن کلسترول جلوگیری می نمایند زیرا کلسترول اکسید شده قادر است به دیواره رگ های خونی بچسبد که نتیجه آن تصلب شریان، سکته و حمله قلبی است؛ مصرف مقدار کمی از بتاکاروتن و ویتامین C، از این عوارض جلوگیری می نماید.
همچنین لوبیا سبز حاوی فیبر، پتاسیم، فولات و منیزیم می باشد که هر کدام از این مواد نقش موثری در تقویت سیستم قلبی ـ عروقی ایفا می کنند.
منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می کنند.
فولات مولکول خطرناکی به نام هموسیستئین را به مولکول های بی خطر تبدیل می نماید. به این دلیل که هموسیستئین به طور مستقیم دیواره رگ ها را خراب می کند، بنابراین در صورت تغییر ندادن آن، میزان زیاد آن احتمال حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد.
همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می باشد باعث کاهش فشار خون می گردد.
ارتقاء سلامتی روده و جلوگیری از یبوست
لوبیا سبز از مبتلا شدن به سرطان روده جلوگیری می کند. ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن سلول های روده را از تخریب توسط رادیکال های آزاد محافظت می کند.
فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب DNA و تغییر سلول های روده پیش گیری می کند حتی در مواردی که سلول ها به سمت سرطانی شدن پیش رفته اند نیز موثر می باشد. مطالعات نشان داده اند افرادی که در غذای شان از میزان زیاد ویتامین C، بتاکاروتن و فولات استفاده می کنند ریسک ابتلاء به سرطان روده در آن ها کمتر از کسانی است که از این مواد استفاده نمی کنند. همچنین فیبر توانایی چسبیدن به سموم مسبب سرطان را دارد و قبل از آن که این سموم بتوانند به سلول های روده آسیبی برسانند آن ها را از بدن بیرون می کند.
ویتامین های C و بتاکاروتن هر دو خاصیتی ضد التهابی دارند و این خاصیت آن ها، لوبیا سبز را ماده ای مفید برای کاهش بیماری هایی که التهابات نقش موثری در آن ها دارد(مانند آسم، آرتروز استخوانی و آرتروز)، می سازد. همچنین به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار موثر است. لذا به کسانی که از این بیماری رنج می برند توصیه می شود که در برنامه ی غذایی شان لوبیا سبز را فراموش نکنند.
آهن برای تامین انرژی
لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است. ماده معدنی که برای زنان در دوره قاعدگی که در معرض کاهش شدید آهن هستند بسیار ضروری است. لوبیا سبز در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تامین آهن است، همراه با تامین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می باشد.
تقویت سیستم ایمنی
لوبیا سبز به دلیل غنی بودن از ویتامین C و بتاکاروتن به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک می کند؛ چرا که این مواد مغذی رادیکال های آزاد را از بین می برند.
از طرفی ویتامین C، به طور مستقیم موجب تحریک گلبول های سفید برای مبارزه با میکروب ها، عفونت ها و ویروس ها می شود.
یک نگرانی کوچک
لوبیا سبز دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند.
در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید. با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد. اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.
لوبیا سبز را همه سنین می توانند بخورند، اما کسانی که معده های ضعیف دارند یا بچه های کوچک به علت نفاخ بودن باید آن را کمتر مصرف کنند.
توصیه ها:
* برای خرید لوبیا سبز بهتر است آن دسته از آن ها را انتخاب نماییم که غلاف آن ها سبز باشد و دارای پوستی لطیف و بدون نقطه های قهوه ای بوده و ترد و تازه باشند.
* مدت نگهداری لوبیا سبز در یخچال در صورتی که آن را در کیسه محبوس نکنیم 3 تا 4 روز و در فریزر به صورت وکیوم 1 تا 6 ماه است. البته انجماد طولانی می تواند تا حدودی از ویتامین C و اسیدفولیک این سبزی بکاهد و طعم و مزه آن را نامطلوب و تند سازد. لذا بهتر است در هر فصلی از سبزی های تازه آن فصل استفاده کنیم و مصرف سبزی های منجمد را به حداقل برسانیم.
* بهترین روش طبخ لوبیا سبز، بخارپز کردن آن است و لذیذترین غذایی هم که می توانید از آن تهیه کنید، لوبیا پلو است. در اثر مخلوط کردن لوبیا با برنج پروتئین آن کامل شده و قدرت جذب آن در بدن بالا می رود. از سوی دیگر افزودن دارچین و گوجه فرنگی تازه را به این غذا توصیه می کنیم.
ماش یکی از حبوبات بسیار مفید و غنی است. با این که زادگاه اولیه ی آن ایران است ولی روز به روز کمتر استفاده می شود و در حال فراموش شدن است. شاید اگر از خواص فراوان آن مطلع شوید، به مصرف بیشتر آن راغب شوید.
ایرانیان قدیم ماش را « مِچ » می گفتند و زمانی که به زبان عربی وارد شد ماش نام گرفت. یکی از اصیل ترین غذاهای ایرانی آش ماش است که در انتهای مطلب توضیح مختصری راجع به نحوه ی پخت آن ذکر خواهیم کرد. این دانه خاص ایران و خاور میانه است و مصرف آن در دیگر مناطق دنیا رواج زیادی ندارد.
این دانه غنی ، حاوی بسیاری از مواد مورد نیاز بدن است و در عین حال کالری کمی دارد ؛ یعنی پرخاصیت و غیر چاق کننده است. از این رو بهتر است در دوران رژیم لاغری حداقل هفته ای یک بار از ماش استفاده شود چون بسیار زود هضم و غیر نفاخ است و به علت دارا بودن ویتامین A و D نیازهای بدن ما را تأمین می کند و برای تقویت اعصاب و بینایی مفید است.
خواص درمانی ماش
اگر ماش را با پوست بپزید و بخورید، برای درمان اسهال مفید است ، ولی برای لینت مزاج دانه های پوست کنده ی آن را مصرف کنید.
مصرف آش ماش سردردهای شدید و آبریزش بینی ناشی از سرماخوردگی را درمان می کند و سرفه و تب را تسکین می بخشد.
ضماد ماش پخته با سرکه برای درمان اگزما و امراض جلدی مفید است.
ماش برای افرادی که دچار ضعف و ناتوانی هستند بسیار مفید است.
تهیه غذاهایی با ماش
با ماش می توانید ماش پلو، آش ماش و قلیه ی کدو با ماش که از غذاهای اصیل ایرانی هستند، تهیه کنید.
عدسها در مقایسه با دیگر حبوبات خشك، سریعتر و راحتتر پخته می‌شوند.آنها سریع طعمهای عالی را از دیگر غذاها و چاشنی‌ها به خود جذب .....
عدسها گیاهان بُنشنی هستند، دانه های گیاهانی كه نام گیاه شناسی آن Lensensculenta میباشد. كه در غلافهایی كه شامل یك یا چند دانه عدس میباشد رشد می‌كنند..
عدسها را بر اساس بزرگی و كوچكی آنها تقسیم بندی می‌كنند.. در حالی كه بیشترین نوع عدس در آمریكا سبز یا قهوه ای هستند عدسها معمولاً به رنگهای نارنجی، قرمز، زرد و یا سیاه می‌باشند. عدسهای گرد، بیضی یا قلبی شكل اندازه كوچك دارند، در بعضی مواقع كوچكتر از نوك مداد پاك كن می‌باشند كه بصورت عمده یا جدا از هم فروخته می‌شوند. عدسهای سبز یا قهوه ای بعد از پخت شكل ظاهری آن از بین نمی‌رود در حالی كه انواع دیگر نرم یا له می‌شوند. همچنین طعم آنها با یگدیگر كمی‌فرق می‌كند.
عدسها در مقایسه با دیگر حبوبات خشك، سریعتر و راحتتر پخته می‌شوند.آنها سریع طعمهای عالی را از دیگر غذاها و چاشنی‌ها به خود جذب می‌كنند و ارزش غذایی بالایی دارند و در تمام طول سال در دسترس هستند. عدسها همانند دیگر حبوبات از گروه گیاهان بُنشنی هستند.در غلافی كه شامل یك یا چند دانه عدس می‌باشند رشد می‌كنند. بیضی یا قلب شكل هستند و معمولاً كوچكتر از سر مداد پاك كن می‌باشند. ممكن است به صورت عمده یا بستهبندی به رنگ قهوه‌ای و سبز كه بعد از پخت شكل ظاهری خود را حفظ می‌كنند، فروخته شوند.
مواد موجود در 100 گرم عدس
فولات
148.50 میکروگرم
فیبر
15.64 گرم
تریپتوفان
0.16 گرم
منگنز
0.98 میلی گرم
آهن
6.59 میلی گرم
پروتئین
17.86 گرم
فسفر
356.40 میلی گرم
مس
0.50 میلی گرم
ویتامین B1
0.33 میلی گرم
پتاسیم
730.62 میلی گرم
فواید عدسها
عدسها، عضوی كوچك ولی مغذی از خانواده گیاهان بُنشنی هستند كه منبع بسیار خوبی از فیبرهای كاهش دهنده كلسترول‌اند كه نه تنها كمك به كاهش كلسترول می‌كنند بلكه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قندخون بعد از خوردن یك وعده غذایی جلوگیری می‌كنند. عدسها همچنین حاوی 6 ماده معدنی مهم، 2 ویتامین B و همچنین پروتئین بدون، چربی می‌باشند.
كالری موجود آن چقدر است؟ در یك فنجان عدس پخته فقط 230 كالری وجود دارد. این ماده ریز بسیار اشتهاآور است.
عدسها نمونه كامل فیبر
اگر جدول فیبرهای موجود در غذاها را بررسی كنید، می‌بینید كه گیاهان بُنشنی از دیگر حبوبات در صدر جدول قرار دارند. عدسها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب،یك ماده ژله مانندی در دستگاه گوارش ایجاد می‌كنند كه سبب دفع صفرا (حاوی كلسترول ) می‌گردد و آن را به خارج از بدن می‌برد.
بررسی تحقیقات نشان داده‌اند كه فیبر غیر قابل جذب نه تنها كمك به افزایش مقدار مدفوع و جلوگیری از یبوست می‌كند بلكه كمك به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سندرم روده‌ای تحریك پذیر و التهاب روده‌ای نیز می‌كند.
اگر قلبتان را دوست دارید، عدس بخورید.
در بررسی الگوهای غذایی به دست آمده و خطر مرگ در بیمارهای قلبی، محققان روی بیش از 16000 انسان میانسال در آمریكا، فنلاند، نیوزلند، ایتالیا، یوگسلاوی، یونان و ژاپن به مدت 25 سال تحقیق كردند. الگوهای غذایی شاخص شامل موارد زیر بود: مصرف بالای محصولات لبنیاتی در اروپای شمالی، مصرف بالای گوشت در آمریكا، مصرف بالای سبزیجات، گیاهان بُنشنی، ماهی و شراب در اروپای جنوبی و مصرف بالای غلات، سویا و ماهی در ژاپن.
هنگامی كه محققان این اطلاعات را در رابطه با خطر مرگ در بیماریهای قلبی تجزیه و تحلیل كردند به این نتیجه رسیدند كه گیاهان بُنشنی 82% خطر این بیماریها را كاهش می‌دهد. مقاله چاپ شده با عنوان"تاریخچه طب داخلی" ثابت كرده‌اند كه خوردن غذاهایی با فیبر بالا از قبیل عدسها كمك به جلوگیری از بیماریهای قلبی می‌كند. تقریباً 10000 بزرگسال آمریكایی به مدت 19 سال در این تحقیق شركت كرده‌اند.
كسانی كه غذاهایی با بیشترین فیبر، 12 گرم در روز، می‌خورند 12% كمتر دچار بیماری سكته قلبی و 11% كمتر دچار بیماری قلبی- عروقی در مقایسه با كسانی كه 5 گرم در روز فیبر می‌خورند می‌شوند. كسانی كه بیشترین مصرف فیبرهای غذایی قابل جذب در آب را می‌خورند 15% خطر ابتلا به بیماری و 10% خطر بیماریهای قلبی- عروقی در آنها كاهش می‌یابد.
نقش عدس در سلامتی قلب نه تنها به دلیل فیبرهای آن بلكه بعلت مقادیر قابل ملاحظه‌ای ازفولات( Folate) و منیزم آن است.
Folate به كاهش هموسیستئین كمك می‌كنند، آمینواسیدی كه یك محصول میانی در فرآیند متابولیكی مهمی بنام چرخه متیلاسیون است. هنگامی‌كه Folate همانند ویتامین 6 Bجمع می‌شود، هموسیستئین سریعاً به سیستین یامتیونین كه هر دو اسید آمینه ،بی خطر هستند تبدیل می‌شود. هنگامی‌كه ویتامینهای B وجود ندارند، مقدار هموسیستئین در جریان خون افزایش می‌یابد، كه هموسیستئین به دیواره‌های سرخرگ آسیب می‌رساند كه یكی از عوامل خطر ابتلا به بیماریهای قلبی است. منیزم عدس مزایای دیگری برای قلب دارد. منیزم خود یك ضد رسوب كلسیم به شمار می‌آید. هنگامی كه مقدار منیزم به اندازه كافی است، سیاهرگها و سرخرگها به راحتی تنفس می‌كنند كه باعث كاهش سختی رگ می‌شود و خون، اكسیژن و مواد غذایی در كل بدن جریان می‌یابد. مطالعات نشان داده است كه كمبود منیزم نه تنها باعث حمله قلبی بلكه به دنبال حمله قلبی، كمبود منیزم كافی باعث آزاد شدن رادیكال آزاد می‌شود كه منجر به صدمه به قلب می‌شود.
می‌خواهید قلبی شاد داشته باشید ؟ پس عدس بخورید.
عدس به شما انرژی برای سوزاندن می‌دهد در حالی كه قندخون را تثبیت می‌كند. فیبر قابل جذب علاوه بر تأثیرات مفید روی سیستم گوارشی و قلب، به تنظیم مقدار قندخون نیز كمك می‌كند. اگر شما مقاومت به انسولین، كاهش قندخون یا دیابت دارید، گیاهان بُنشنی مثل عدس برای تنظیم قند خون مؤثر هستند كه انرژی پایداری را باعث می‌شوند. بررسی غذاهایی با فیبر بالا و میزان قند خون نشان داده‌است كه این غذاها فواید چشمگیری دارند.
محققان دو گروه مردم با دو نوع رژیم غذایی را مقایسه كردند كه غذاهایی با فیبرهای متفاوت مصرف می‌كردند. یك گروه رژیم دیابتی آمریكایی استاندارد داشتند كه شامل 24 گرم فیبر در روز بود در حالی كه گروه دیگر رژیم 50 گرم فیبر در روز داشتند. آنهایی كه رژیم با فیبر بالا داشتند گلوكز پلاسما (قندخون) و انسولین (هورمونی كه قندخون را از سلولها می‌گیرند)بسیار کمی در آنها داشتند. گروه فیبر بالا كلسترولشان حدود 7% و مقدار تری گلیسرید آنها به 2/10% (VLDL) و تراكم بسیار كم لی پروتئین (یكی از خطرناكترین شكل كلسترول) به 5/12% كاهش یافته است.
آهن برای انرژی
عدسها نه تنها باعث سوخت آهسته كربوهیدراتهای پیچیده می‌شوند بلكه باعث افزایش انرژی بدن با پر كردن ذخائر آهنی بدن شما می‌شوند. مخصوصاً برای خانمهایی كه در سنین باروری هستند خیلی درمعرض كمبود آهن هستند، افزایش (تقویت) ذخائر آهن با عدس ایده بسیار مناسبی است چون برخلاف گوشت قرمز منبع دیگر آهن، عدسها كالری و چربی ندارند. آهن سازنده اصلی هموگلوبین است كه اكسیژن را از ششها به تمام سلولهای بدن انتقال می‌دهد و این همچنین قسمت كلیدی سیستمهای آنزیمی برای ایجاد انرژی و متابولیسم است. و به یاد داشته باشید كه: اگر حامله هستید یا شیر می‌دهید، نیاز شما به آهن افزایش می‌یابد.
چگونه عدسی را انتخاب كنید و چگونه آن را ذخیره كنید.
در حال حاضر عدس به صورت جعبه‌های بستهبندی شده قابل استفاده هستند. همانند دیگر مواد غذاهایی كه آنها را بصورت عمده می‌خرید، مطمئن شوید كه جعبه‌های حاوی عدس كاملاً بسته باشد و از جایی تهیه كنید كه فروش عمده محصول خوب دارد تا از تازگی آن مطمئن شوید. در هنگام خرید عدس بصورت عمده یا جزیی مطمئن شوید كه مواد رطوبت یا حشره ندارند و عدسها سالم‌اند و شكسته نیستند.
عدسهای كنسرو شده را می‌توان در سوپرماركتها پیدا كرد. بر خلاف سبزیجات كنسرو شده، كه بسیاری از ارزشهای غذایی خود را از دست می‌دهند، تفاوت زیادی در ارزش غذایی عدسهای كنسرو شده و عدسی كه خود آن را می‌پزید وجود ندارد. كنسرو كردن سسبزیجات ارزش غذایی آنها را كم می‌كند چون سبزیجات را باید با حرارت كم و به مدت زمان كوتاه پخت ولی در كنسرو كردن عدس، آنها را با حرارت بالا به مدت طولانی می‌پزند. از طرف دیگر حبوبات به زمان طولانی برای پخت نیاز دارند. حال شما خودتان این كار را انجام دهید یا اینكه بصورت كنسرو تهیه كنید. ما به شما كنسرهایی را پیشنهاد می‌دهیم كه نمك و مواد افزودنی كمتری دارند.
عدسها را در یك ظرف كاملاً كیپ و در جایی خشك، خنك و تاریك نگهداری كنید. در این صورت به مدت 12 ماه قابل استفاده خواهند بود. اگر عدسها را در زمانهای مختلف می‌خرید آنها را جدا از هم نگهداری كنید چون ممكن است رطوبتهای متفاوتی داشته باشند و بنابراین مدت زمان پخت آنها با هم متفاوت است. عدس پخته در ظرفی كاملاً بسته در فریزر به مدت 3 روز تازه می‌ماند.
همه ما آلو خشک را به خاطر خواص مليني آن مي شناسيم؛ اما بايد گفت که اين ميوه خشک خواص ديگري نيز دارد. آلو خشک کاهش وزن را تسهيل مي کند، جلوي گرسنگي را مي گيرد، ضد چروک است و با فشار خون بالا مقابله مي کند. در مقاله زير با خواص اعجاب انگيز آلو خشک بيشتر آشنا مي شويد:
آلو خشک کاهش وزن را تسهيل مي بخشد
مي پرسيد چرا؟ در پاسخ بايد گفت که آلو خشک طعم شيريني دارد، اما قندهاي موجود در آن طبيعي و تصفيه نشده اند و بدن آنها را بسيار راحت تر از قندهاي سفيد مي سوزاند، بنابراين مصرف معقول آلو خشک نه تنها باعث چاقي نمي شود، بلکه به خاطر غني بودن از فيبرها( 7 گرم فيبر در 100 گرم آلو خشک) به کاهش وزن و لاغري بدن کمک مي کند. فيبرها باعث احساس سيري زود هنگام مي شوند و از آنجا که ديرهضم هستند و مدت زمان طولاني در معده مي مانند احساس گرسنگي را به تأخير مي اندازند.
از اين گذشته فيبرها به ويژه به دليل دفع چربي غذاهاي مصرف شده از طريق مدفوع، ذخيره سازي کالري ها را محدودتر مي کنند.
توصيه مي شود مصرف آلوخشک را در وعده هاي غذايي خود بگنجانيد. البته مي توانيد در مواقعي که ميل شديدي به خوردن داريد آلو خشک ميل کنيد.
آلو خشک ملين است
آلو خشک راه حلي طبيعي براي دفع راحت است! ميزان فيبر موجود در آن تقريباً معادل بلغور جو دوسر است. در واقع 4 عدد آلو خشک حدوداً 3 گرم فيبر حل شدني و حل نشدني در خود دارد.
آلو خشک خاصيت مليني خود را مديون فيبرهاي حل شدني است و فيبرهاي حل نشدني موجود در آن باعث سرعت بخشيدن به عبور مواد دفعي از روده مي شوند، البته اين ميوه خشک فوق العاده همچنين داراي دو ملين طبيعي، دي فنيل ايزاتين( diphenylisatine) و سوربيتول( sorbitol) مي باشد.
دکتر فرانک سينگر، متخصص تغذيه، توصيه مي کند در صورتي که دچار يبوست هستيد، هر روز 2 يا 3 عدد آلو خشک را با صبحانه ميل کنيد. البته مي توانيد با توجه به عکس العمل مزاجي خود مقدار مصرف خود را تنظيم کنيد.
آلو خشک جلوي گرسنگي را مي گيرد
اين خاصيت آلو خشک از فيبرهاي موجود در آن ناشي مي شود. آلو خشک داراي فيبر زيادي است: در 100 گرم آلو خشک 7 گرم يا به اندازه بلغور جو دو سر فيبر وجود دارد. در تغذيه وجود فيبر براي از بين بردن اشتها ضروري است.
براي اينکه به ميل شديد خود براي خوردن غلبه کنيد، آلو خشک را در برخي از غذاهاي تان بگنجانيد. همچنين مي توانيد اين ميوه خشک را به عنوان چاشت ميل کنيد. دکتر فرانک سينگر، متخصص تغذيه، خاطر نشان مي کند اگر دچار يبوست نيستيد، از مصرف زياد آلو خشک در روز بپرهيزيد تا دچار اختلالات مربوط به روده نشويد.
آلو خشک از پيري پوست جلوگيري مي کند
دکتر سينگر مي گويد:« خاصيت و فايده اصلي آلو خشک که ناشناخته نيز مانده است، سرشار بودن اين ميوه از آنتي اکسيدان هايي است که با ظاهر شدن چين و چروک روي پوست مبارزه مي کنند». يک پژوهش آمريکايي در سال 2004 نشان داد در ميان ميوه ها و سبزيجاتي که قادرند راديکال هاي آزاد منشأ پيري پوست را از بين ببرند، آلو خشک رتبه نهم را از نظر غناي آنتي اکسيداني به خود اختصاص داده است.
دکتر سينگر، متخصص تغذيه، خاطر نشان مي کند از سن 30 سالگي، همه مي توانند به طور مرتب و روزانه 1 تا 2 عدد آلو خشک مصرف کنند. همچنين مي توان با مصرف روزانه 1 يا 2 عدد آلو خشک اقدام به يک دوره درماني 3 ماهه کرد( حداقل 1 ماه وقفه بين هر دوره لازم است).
آلو خشک ضد فشار خون بالا است
مي پرسيد چرا؟ به خاطر اينکه آلو خشک سرشار از پتاسيم است و فوايد پتاسيم در کاهش فشار خون بالا به اثبات رسيده است . در 100 گرم آلو خشک، 800 ميلي گرم پتاسيم وجود دارد.
به اين ترتيب آلو خشک يک ميوه بسيار غني از مواد معدني به حساب مي آيد. از طرف ديگر، دکتر سينگر تصريح مي کند که به طور معمول، پتاسيم و فلاوونوئيدهاي آلو خشک از بروز بيماري هاي قلبي- عروقي پيشگيري مي کنند.
گفتني است مصرف 1 يا 2 عدد آلو خشک در بين غذا يا به عنوان چاشت کافي است. توجه داشته باشيد به خاطر اثرات مليني آلو خشک از زياده روي در مصرف آن بپرهيزيد.
آلو خشک انرژي زاست
آلو خشک سرشار از کربوهيدرات ها است: 100 گرم آلو خشک حاوي 49 گرم کربوهيدرات مي باشد، به همين دليل اين ميوه خشک انرژي زاست. اين کربوهيدرات ها متنوع هستند (گلوکز، فروکتوز و سوربيتول) و به تدريج جذب بدن مي شوند و اين امر از بالا رفتن قند خون و در پي آن احساس گرسنگي جلوگيري مي کند، بنابراين مصرف اين ميوه خشک براي افرادي که زياد ورزش مي کنند، توصيه مي شود.
البته ميزان مصرف آلو خشک بايد با توجه به فعاليت هاي بدني روزانه شما متفاوت باشد؛ در صورتي که تحرک بدني کمي داريد، 1 يا 2 عدد آلو خشک براي بدن کافي است، اما اگر به گردش هاي طولاني مي رويد، بيشتر از اين مقدار ميل کنيد. در صورت مصرف بيش از 3 عدد به تأثيرات مليني آن نيز توجه داشته باشيد.
آلو خشک از آلو تهيه مي شود
آلو خشک از آلوهايي تهيه مي شود که از نظر سفتي گوشت و ميزان قند موجود در آن متفاوت است. آلوي تازه را در مقابل نور خورشيد يا در کوره ها خشک مي کنند. برخلاف آلوي تازه، آلوي خشک حاوي آب اندکي است و از اين رو انرژي (قندها) و مواد مغذي (مواد معدني و ويتامين ها) آن بيشتر است.
میوه های رسیده آبدار، شیرین و با سطحی صاف و بدون کرک اند و در اشکال متفاوتی مانند میوه تازه، آب میوه، میوه خشک شده ( برگ قیسی )، فریز شده و کنسرو شده به مصرف می رسند. از عصاره هسته سرشار از گیلکوزید های سیانوژنیک زردآلو دارویی ضد سرطان در گذشته تهیه می شد که امروز از رده خارج شده است. هسته زردآلو هایی که در آسیای مرکزی و نواحی مدیترانه ای کاشته می شود، شیرین است و می توان همانند بادام از آن روغن گرفت. از روغن زردآلو در تهیه انواع کرم های پوست، صابون و عطرسازی استفاده می شود. گاهی نیز آن را با روغن بادام مخلوط کرده و به مشتریان می فروشند. میوه زردآلو حاوی مقادیر زیاد ویتامین A و مقادیر کمتری از تیامین، ویتامین C، کلسیم، فسفر، آهن و پتاسیم است. سالانه 27000 تن زردآلو در سراسر جهان تولید می شود که ترکیه، ایران و پاکستان بزرگترین تولیدکنندگان آنند.
به فارسى انواع آن را «زردآلو»، «شكرپاره»، «قيسى» و در كردستان «مشمش» نامند و خشككرده آن را برگه زردآلو و برگه قيسى و خوبانى گويند. در كتب طب سنتى قديم با نام «مشمش» آمده است.
طعم شيرين آن به علت مقدار زياد ساكارز (نوعى كربوهيدرات دوقندى كه همان شكر متداول مصرفى ما است) میباشد و رنگ زرد مايل به نارنجى بافت و پوست آن به علت رنگدانه آنتی اكسيدان (مواد ضد سرطان) به نام بتا ـ كاروتن مىباشد (پيشساز ويتامين A در بدن).
خرید و نگهداری زردآلو به جاى انواع زرد و سفت، زردآلوهاى نرم و درشت را انتخاب كنيد. به هنگام خريد زردآلوى خشك و برگه آن، انواعى را كه رنگ روشنى دارند انتخاب نكنيد زيرا به وسيله دی اكسيد سولفور نگهدارى شده اند. زردآلوها را در يك پاكت كاغذى پيچيده و در دماى اتاق نگهدارى كنيد. به منظور نگهدارى در يخچال آنها را در كيسه پلاستيكى قرار داده و در طى چند روز آنها را مصرف كنيد. زردآلو به صورت تازه و پخته در آب يا بخارپز شده جهت مصرف در تهيه بستنى، مربا، سالاد ميوه و ... قابل استفاده مىباشد.
خواص شفابخش زردآلو:
کاربرد سنتی:
در طب سنتى چينى به علت محتواى مس زياد شناخته شده و امروزه در چين جهت درمان كمخونى به كار میرود. همچنين جهت مرطوب نمودن ريه ها به كار میرود. لذا در شرايطى كه ريه ها خشك می‌شوند از قبيل آسم و همين طور به منظور برطرف نمودن خشكى گلو و تشنگى مصرف آن مفيد است.
در كشور كره از مغز هسته آن به عنوان داروى سينه و معالجه خشكى حلق و گلو استفاده می‌شود و براى بيماريهاى ورم حنجره (لارنژيت) و بيماريهاى ريه و آبسه ها به كار میرود. در چين و ژاپن به عنوان تصفيه كننده خون و ضد سرفه، مسكن ناراحتيهاى مركز تنفسى، مقوى، ضد تشنج و براى سرماخوردگى هاى سخت و آسمهاى برونشيتى، روماتسيم، ورمهاى پا و يبوست تجويز مى شود. جوشانده برگه پخته زردآلو اشتهاآور است.
بازكننده گرفتگى هاى مجارى رگها و نرم كننده گرفتگى هاى عضلانى است. زردآلوى شيرين سبب برطرف نمودن يبوست مى گردد و براى رفع بدبويى دهان مفيد است. خوردن آب پخته يا خيس كرده برگه آن مسهل است. سبب برطرف نمودن التهاب معده و نفخ مى شود. علاوه بر كاربرد سنتى.
میوه های خشک برای سلامتی مفیدند
میوه های خشک اثرات درمانی موثر و مفیدی دارند، بدون اینکه عوارض جانبی داشته باشند. مغذی هستند و انرژی لازم را برای بدن تامین می کنند. در حقیقت می توان گفت میوه های خشک مانند یک کپسول طبیعی برای حفظ سلامتی بدن عمل می کنند.
هر فردی باید مراقب سلامتی خود باشد. برای داشتن بدنی سالم باید به تغذیه مناسبی داشته باشیم و به مقدار کافی ورزش کنیم.
مصرف مواد غذایی طبیعی مانند آجیل و خشکبار ، میوه ها، سبزی ها و غلات در حفظ سلامتی بسیار موثرند.
میوه های خشک سرشار از مواد مغذی مورد نیاز بدن مانند ویتامین ها ، املاح و آنزیم ها هستند. به راحتی هضم می شوند و باعث تصفیه خون و پاکسازی معده و روده می گردند.
بیماری هایی که در اثر مصرف غذاهای مصنوعی به وجود می آیند، می توانند با مصرف میوه ها بهبود یابند.
میوه های خشک و آجیل، هر چند از نظر اندازه کوچک هستند، ولی بسیار مقوی هستند و اثرات درمانی زیادی دارند.
میوه ها به دو صورت خشک می شوند:
1- به طور طبیعی
2- با دستگاه، مثل دستگاه خشک کن مواد غذایی
کشمش، خرما و آلو خشک نمونه هایی از این ها هستند. سایر میوه هایی که می توان آنها را خشک کرد شامل: سیب، زردآلو، موز، توت، کیوی، انجیر، انبه، هلو، گلابی، آناناس، توت فرنگی، گوجه فرنگی و خرمالو است.
میوه های خشک را می توان برای مدت زمان طولانی نگهداری کرد، بنابراین جایگزین مناسبی برای میوه تازه در خارج از فصل آن است، مثل مصرف آلو یا آلبالو خشک در زمستان.
خشک کردن میوه، راه مناسبی برای نگهداری آن در خارج از یخچال است، پس نیازی به یخچال نیست.
میوه های خشک منبع غنی ویتامین های A، B1، B2، B3، B6 و پانتوتنیک اسید و نیز املاحی مثل کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم، مس و منگنز هستند.
هر 100 گرم میوه خشک تقریباً 250 کالری انرژی و 1 تا 5 گرم پروتئین دارد.
در اثر کاهش آب موجود در میوه در طی فرآیند خشک کردن (تقریباً 7 قسمت از 8 قسمت آب آن از بین می رود)، میوه خشک شده طعم بهتری به خود می گیرد. اما باید توجه داشت حرارتی كه برای خشك كردن میوه‌ها مورد استفاده قرار میگیرد تا حدود زیادی موجب از بین رفتن ویتامین C موجود در میوه می‌شود.
به میوه هایی که در خارج از منزل(در صنعت یا مغازه ها) خشک می شوند، ماده ای بنام اکسید سولفور اضافه می کنند که می تواند باعث بروز آسم در افراد حساس به آن شود. برای تثبیت رنگ میوه به آن سولفور می زنند.
میوه هایی که به طور طبیعی و بدون افزودن سولفور خشک می شوند (مثل خشک کردن کشمش در سایه یا در مقابل آفتاب) دارای رنگ تیره تری نسبت به میوه تازه هستند، ولی طعم آنها به میوه تازه بیشتر شبیه است.
البته تا اندازه ای می توان رنگ بعضی میوه ها را بعد از برش دادن، با افزودن مقدار کمی از یک چاشنی قوی تثبیت کرد؛ مثلاً افزودن مقدار کمی آب لیمو ترش به تکه های بریده شده سیب.
میوه تازه بخوریم یا خشك شده؟
علی رغم فواید میوه های خشک، متخصصان معتقدند مهمترین وجه تمایز میوه‌های خشك شده با میوه‌های تازه، تبخیر آبی است كه حاوی مقادیر قابل توجهی مواد مغذی است.
البته میوه‌های خشك شده برای مصرف در شرایط خاص مانند تغییر فصل یا استفاده در ورزش‌هایی مانند كوهنوردی كه امكان حمل وزن زیاد بار وجود ندارد، سودمند هستند.
پزشكان توصیه می‌كنند كه در صورت امكان حداقل روزی 2 لیوان میوه خرد شده متنوع مصرف شود. اما در صورتی كه این امكان وجود نداشته باشد، هر نصف لیوان میوه خشك شده، تقریبا با یك لیوان میوه تازه خرد شده برابر است. برای مثال زردآلوی تازه از 86 درصد آب و 104 كالری انرژی تشكیل شده است. اما نیم لیوان زردآلوی خشك شده 76 درصد آب و 212 كالری انرژی دارد.
با توجه به افزایش كالری میوه‌های خشك شده، در صورتی كه از رژیم لاغری پیروی می‌كنید، مصرف زیاد آنها توصیه نمی‌شود.
پزشكان خاطر نشان می‌كنند كه میوه‌های خشك باید در كنار میوه‌های تازه مصرف شوند و به هیچ وجه نمی‌توان میوه خشك را جایگزین میوه تازه كرد.
لذا برای داشتن بدنی سالم و نیرومند، همیشه به مقدار کافی میوه تازه و خشک بخورید.
یكی از بیماریهایی كه كمتر در مورد آن صحبت می‌شود، بیماری كم‌خونی است و این در حالی است كه آمارهای سازمان بهداشت جهانی...
یكی از بیماریهایی كه كمتر در مورد آن صحبت می‌شود، بیماری كم‌خونی است و این در حالی است كه آمارهای سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد، یك چهارم جمعیت دنیا از بیماری كم‌خونی رنج می‌برند.
كم‌شدن خون بدن باعث بیماری كم‌خونی نمی‌شود بلكه به زبان ساده می‌توان گفت كیفیت خون كاهش پیدا می‌كند بطوری كه خون نمی‌تواند وظایف خود را به خوبی انجام دهد.
در بیمار كم خونی شماری از سلولهای خونی كه به گلبولهای قرمز معروف هستند، كاهش پیدا می‌كند گلبولهای قرمز از مهمترین سلولهای تشكیل دهنده خون هستند كه در خون شناورند و وظیفه آنها حمل و نقل اكسیزن و دی اكسید كربن است.
در بیماری كم خونی به علت كاهش تعداد گلبولهای قرمز تبادل اكسیژن و دی‌اسید كربن بین سلولها و خون دچار اختلال می‌شود.
كاهش تعداد گلبولهای قرمز می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. گلبولهای قرمز در مغز استخوانها ساخته می‌شوند. اصلی‌ترین عنصر به كار رفته در ساختمان گلبولهای قرمز، عنصر آهن است.
آهن باید از طریق مواد غذایی به بدن برسد. در نتیجه اگر آهن به مقدار كافی موجود نباشد ساخت گلبولهای قرمز با مشكل مواجه می‌شود.
این نوع كم‌خونی، كم‌خونی ناشی از فقر آهن نامیده می‌شود كه مهمترین علت ابتلا به بیماری كم خونی در كشورهای در حال توسعه است. دریافت ناكافی آهن به علت عدم دسترسی به مواد غذایی حاوی آهن ساخت گلبولهای قرمز را كاهش می‌دهد.
مواد غذایی پروتئینی مثل گوشت قرمز، مرغ، ماهی، جگر، تخم‌مرغ، حبوبات مثلعدس و لوبیا و سبزیجاتی مثل اسفناج آهن فراوانی دارند.
آهن موجود در پروتئین‌های حیوانی مثل گوشت قرمز بهتر توسط بدن جذب می‌شوند در حالیكه جذب آهن پروتئین‌های گیاهی مانند اسفناج كمتر است.
ویتامین C جذب آهن را افزایش می‌دهد. مصرف مواد خوراكی حاوی ویتامین C مثلگل كلم، آب پرتقال و فلفل دلمه‌ای همراه مواد غذایی آهن دار به جذب آهن كمك می‌كند.
گاهی به علت مشكلات دستگاه گوارش یا مصرف برخی داروها، آهن مواد غذایی خوب جذب نمی‌شود البته میزان نیاز بدن به عنصر آهن بر اساس سن و جنس افراد متفاوت است.
افرادی كه به خون‌سازی بیشتری نیاز دارند باید آهن بیشتری مصرف كنند. زنان باردار، دختران جوان و كودكان بخصوص كودكان زیر دو سال از جمله این افراد هستند.
در نتیجه می‌توان گفت این افراد بیشتر مستعد ابتلا به بیماری كم‌خونی هستند. اما این بیماری در هر سنی ممكن است بروز كند و در هر دو جنس زن و مرد دیده می‌شود.
علائم كم‌خونی ناشی از فقر آهن عبارتند از: رنگ پریدگی پوست، خستگی زودرس، سرگیجه، سر درد، سوزن سوزن شدن دست و پا و ریزش شدید مو.
مصرف مواد غذایی حاوی آهن و استفاده از مكمل‌های خوراكی مثل قرص و شربت آهن راه درمان این بیماری است.
مصرف قرص یا شربت آهن ممكن است با تهوع، اسهال یا یبوست همراه باشد. در نتیجه بهتر است قبل از مصرف این مكمل‌های خوراكی با پزشك مشورت كرد.
بى‌توجهی به بیماری كم‌خونی بخصوص در مورد كودكان با عواقب جبران ناپذیری همراه است. كودكان به علت رشد سریع نیاز بیشتری به خون‌سازی دارند و باید به میزان كافی آهن دریافت كنند. فقر آهن و كم‌خونی در كودكان باعث كاهش بهره هوشی و كاهش قدرت یادگیری می‌شود و به رشد مغزی كودكان صدمه می‌زند.
این نوع آسیب‌ها را به هیچ وجه نمی‌توان با درمان‌های بعدی جبران كرد. داشتن یك رژیم غذایی مناسب بهترین راه پیشگیریست. یكی از علل آمار بالای این بیماری در برخی كشورها مصرف چای دقیقا بعد از غذاست. چای داغ جذب آهن را تا حد صفر كاهش می‌دهد.
تبادل
لینک هوشمند
اگر ماش را با پوست بپزید و بخورید، برای درمان 
